Gloria travma, şiddet ve kurumsallaşmış baskı yaşasa da umudunu hiç yitirmedi. Şimdi, iyileşme sürecinde, o bir danışman ve sağlam bir iyileşme savunucusu.
Gerçek iyileşme, insan ruhunun iyileşmesidir.
Sadece yaşama hakkımız değil, mutlu olma, yaşama sevincini yaşama hakkımız olduğu derin bir
kabuldür.
İyileşme, sadece kendi öz değerinize inanıyorsanız mümkündür.
-Gloria Harrison
Madde kullanım bozukluklarından iyileşmeyi başarma hayali bugün Kafkas, düz, erkek normatif baloncuğu dışındaki insanlar için zor olsa da, ilerleme kaydedildiğinin hiçbir şüpheye yer yoktur. Geçmişte yardım ve şefkatli destek almanın ne kadar zor olduğunu bilmek istiyorsanız Gloria Harrison'a sormanız yeterli. Onun hikayesi, ne kadar ilerlediğimizi ve hala ne kadar ileri gitmemiz gerektiğinin açık bir hatırlatıcısıdır.
Queens'te uyuşturucu kullanımı ve çocukluk travması ile dolup taşan bir evde büyüyen genç bir eşcinsel Afrikalı Amerikalı kız olarak, New York sokaklarında yıllarca evsiz kalan bir bağımlı haline gelmesi şaşırtıcı değildir. Ancak Gloria'nın hikayesini duyduğunuzda şok edici olan, yardım istediğinde aldığı tepkilerin vahşetidir. Her fırsatta, bir kız ve genç bir kadın olarak, yere serildi, hapishanelerde parmaklıklar ardına kondu ve korkunç baskıcı kurumlara gönderildi.
Gloria'nın hikayesi bir ilham kaynağı olurken aynı zamanda yürek parçalayıcı. Ezilmiş ve dövülmüş çok fazla zaman geçirmesine rağmen, umudunu hiç yidirmedi; iyileşme hayali, tarihsel baskı çubuklarını aşmasına izin verdi.
Bugün, Topluluk Aktivistlerinin Ve Liderlerinin Sesleri'nin (VOCAL-NY)aktif bir üyesi olarak, geçmişte çektiklerini yaşayan insanlara yardım etmek için savaşıyor. Aynı zamanda New York'ta Sertifikalı İyileşme Uzmanıdır ve COVID-19 salgını sırasında aşırı dozda uyuşturucudan ölen yirmi müşterisinden dördüne rağmen, Harlem Birleşik Zarar Azaltma Koalisyonu ve Hepatit C kurtulanı olarak Frosted (Cinsel Yolla Bulaşan Hastalıklar Araştırma Vakfı) ile çalışmaya devam ediyor.
Gloria'nın güçlü ve yürek burkan hikayesini araştırmadan önce, bu makaleyi yazmaya karar vermenin benim için kolay olmadığını itiraf etmeliyim. Uzun süreli iyileşme sürecinde beyaz bir Yahudi erkek olarak, The Fixiçin hikayesini anlatmak için uygun kişi olduğundan emin değildim. Gloria'nın tutkusu ve hikayesinin anlattırma arzusu bakış açımı değiştirdi.
Ruhsal bir program çalıştığım iyileşme yıllarımdan itibaren, bazen kapılar sizin için açıldığında, cesaret ve inançla yürümek sizin rolünüzdür.
Reddedilme ve Kafa Karışıklığının Soğuk Bir Çocukluğu
Her çocuk gibi Gloria da sağlıklı bir ailenin sevgi dolu kollarında doğmayı hayal etti. Ancak, 1950'lerde Queens'te, ağır sorumlulukların ve sürekli kaybın annesini sardığı parçalanmış bir ailede doğduğunuzda, kollar biraz bunaldı. Gloria'nın doğumunun manzarası soğuk ve kasvetliydi.
Ailesinin doğası gereği kendine zarar verdiğine inanmıyor. Bana dediği gibi, "Bu dünyaya kendimizi öldürmeye çalışmak niyetiyle gelmedik." Ancak, bağımlılık ve alkolizm projelerde yaşayan birçok insanı rahatsız etti. Hayatlarının karanlık sırrı saklandı ve hiç tartışılmadı. Uzun yıllar boyunca, hayatta kalandan daha fazla aile üyesi hastalığa yenik düştü. Bazıları ileriye doğru mücadele etmeyi başarsa da, bağımlılık yaşamları olan gölgelerin tenorları haline geldi.
Gloria'nın annesinin sinirli ve yargılayıcı bir çizgisi vardı. Ancak, alkolik ya da bağımlı değildi. Gloria, annesinin ona zor bir çocuklukla ilgili anlattığı hikayeleri hatırlıyor. Burada gençken şarkıcı olmak için korkunç bir çocuk felci vakasının üzerine çıkan bir kadın vardı. Bu zaferlere rağmen, hayatı hayal kırıklığı ve umutsuzluğun karanlığında kefenlendi.
1963'te, ergenlik öncesi gloria, Martin Luther King, Jr. ve Sivil Haklar Hareketi liderleriyle Washington Yürüyüşü'ne gitmeyi hayal etti. Annesi ona Kara Panterler'in taktığı militan tam gibi kırmızı bir bere bile aldı. Uyanışının bu işaretini gururla takan Gloria, Astoria, Queens'te evden eve gitti ve yürüyüş için Washington, D.C.'ye gitmesini sağlamak için bağış istedi. 25 dolar bozuk para topladı ve gururla annesine göstermek için eve getirdi.
Heyecanlıydı, bunun suratına uzun bir tokat kuyruğunun başlangıcı olduğunu fark etmedi. Annesi küçük kızının böyle bir etkinliğe tek başına gitmesine izin vermedi. Çocuğuna karşı korumacıydı. Ancak Gloria'nın annesi onun için bir banka hesabı açacağına ve parayı yatırana söz verdi. Gloria bir sonraki yürüyüşte ya da gelecekteki bir gösteride yaşlandığında kullanabilir. Gloria bu rüyayı gerçeğe dönüştüremedi çünkü hayatı hızla kötüden kötüye gitti.
13 yaşındayken Gloria kendini kafa karıştırıcı duygu ve sorumlulukların içinde buldu. Kızları erkeklerden daha çok sevdiğini biliyordu, sadece arkadaş olarak değil. Gerçek benliğiyle uyanen Gloria, endişeli ve bunalmış hissetti. Eğer eşcinsel olsaydı, hayatındaki biri onu nasıl sevecek ya da kabul edecekti?
Bu aydınlanmanın baskısı, özellikle annesinin kızıyla ilgili bir şeyler olduğundan şüphelenmeye başlamasından sonra bir kaçış talep etti. Bir ara kızını "kirli lezbo" olmakla suçladı ve ona mutfak bıçağı fırlattı. Gloria ne yapacağını bilmiyordu. Kaçmaya çalıştı ama gidecek bir yeri olmadığını fark etti. Bulabildiği tek kolay kaçış, ailesindeki ortak kaçıştı: Uyuşturucu masada kalan tek seçenek gibi görünüyordu.
Bağımlılığın Yüksek Fiyatı = Aile Yaşamının Parçalanması
60'lı yılların ortalarında Gloria'nın genç bir eşcinsel Afrikalı Amerikalı genç olarak dönecek yeri yoktu. Onun köpülen devlet lisesinde danışman yoktu ve olağan şüpheliler öğretmenleri bunalttı. Hippiler Vietnam'da savaşırken televizyonda, projelerde sorunlu çocuklara ulaşamadılar. Brooklyn Hayvanat Bahçesi'nde ya da Prospect Park'ta geçen bir gün dışında çoğu Manhattan'dan hiç ayrılmadı. 1969 Stonewall İsyanları çok uzaktı ve Gay Rights neredeyse hiç kimsenin sözlüğünün bir parçası değildi. Gloria'nın başka seçeneği yoktu.
Uyuşturucu satıcısı erkek arkadaşıyla evinde eroin çeken bir teyzesi vardı. Bir torba eroini ilk gördüğü zamanı hatırlıyor ve ona beyaz tozun şeker olduğunu söyleyen kuzenine inanıyordu. Şeker pahalıydı ve annesi nadiren kardeşlerine verdi. Neden oturma odasında küçük bir poşetin içindeydi?
Daha sonra, beyaz tozu kullanılmış iğneler, pamuk topları ve kanlı paçavralarla çevrili gördü. Çabucak gerçeği öğrendi ve ilacın teyzesine ve diğerlerine yaptıklarına bayıldı. Sanki tüm bakımlarını alıp onları süper mutlu ediyordu. Böyle bir tanıma göz önüne alındığında, Gloria'nın ilk ilgisi daha derin bir hayranlığa battı.
14 yaşında teyzesiyle eroin çekmeye başladı ve ilk vuruş tamamen sihir gibiydi. Onu hiçbir şeyin önemli olmadığı sıcak bir baloncuğun içine sarmıştı ve her şey yolundaydı. Birkaç hafta içinde Gloria, şeytani bir tavırla galerilerde takılıyordu. Bana söylediği gibi, "Uyuşturucu kullanırken bile her zaman yalnızdım ve her zaman yalnız yürüdüm. Kendime daha fazlasını almak dışında uyuşturucu kullanan insanlarla hiçbir zaman ilişkim olmadı."
Kaçışın Sonuçları = Kurumlar, Hapishaneler ve Evsizlik
Kızının uyuşturucu aldığını fark eden Gloria'nın annesi onu göndermeye karar verdi. Gloria ilaçların ikincil bir neden olduğuna inanıyor. Özünde, annesi Gloria'nın cinselliğini anlayamadı. Onu temize çıkarıp düze çıkarabilecek bir program bulmayı umuyordu.
Gloria'nın ailesinden başka kimsenin uyuşturucu yaptığı için bir kuruma gönderilmediğini anlamak çok önemli. Başka kimsenin bağımlılığı kurumsallaşma nedeni olmadı. Yine de Gloria annesinin onu sevdiğini biliyor. Ne de olsa, bugün annesinin huzurevi dışındaki yaşamla bir numaralı teması haline geldi.
Ayrıca Gloria bazen onu gönderme seçeneğinin hayatını kurtarıp kurtarmadığını merak eder. Daha sonra queens, Manhattan, Bronx ve Brooklyn sokaklarında evsiz kaldı. New York'un beş ilçesinden sadece Staten Island, bağımlılığının sonraki derinliklerinde varlığından kurtuldu. Ancak, bir genç olarak bağımlı olarak, tehlikeler daha da ölümcüldür.
Annesi onu 14 yaşında gönderdiğinde Gloria, New York eyaletinin en sıkı kurumlarının bir dizisinde son bulaştı. İlk iki yılını Rockefeller Programı'nın drakonya hücrelerinde geçirdi. Toplumsal Tarih Dergisi'nde "Attila Hun Yasası" olarak anılan bu aşırı cezalandırıcı önlemler, özgürlüğü elinden aldı ve en genç suçlulardan bile cezalandırdı. Gloria olanların detaylarını zar zor hatırlıyor.
Rockefeller Programı'nda iki yıl kaldıktan sonra serbest bırakıldı ve hemen nüksetti. Çabucak tutuklandı, on sekizinci doğum gününden çok önce Rikers Adası'na gönderildi ve Metadon giydi. Rikers Adası'ndaki bir buçuk yıl kötü olmasına rağmen, albany ile kıyaslanacak bir şey değildi, onu iki ay boyunca tecrit ettiler. Başka bir insan yüzü gördüğü tek zaman sabah metadon verildiği zamandı. Yemek saatlerinde hücresindeki bir yuvadan beslendi.
Gloria delirmeye yaklaştığını söylüyor. Daha sonra ne olduğuna dair tüm detayları hatırlayamıyor ama Raybrook'ta iki tane daha harcadığını biliyor. Tüberküloz hastalarını barındırmak için inşa edilmiş bir devlet hastanesi; 1960'ların başında kapılarını kapattı. 1971'de devlet bu dank tesisini kadın mahkumlar için bir "uyuşturucu bağımlılığı tedavi tesisi" olarak açtı. Gloria bir sürü Metadon aldığını hatırlıyor ama bir günlük tedaviyi bile hatırlamıyor.
Büyük Elma'da Umudunu Yiyip Evsiz Uyuşturucu Bağımlılığına Batmak
Raybrook'dan sonra birkaç yıl Bedford Hills hapishanesinde kaldı. Şimdiye kadar, yirmili yaşlarındaydı ve bağımlılığı onu ailesinden ayrı tutuyordu. Gloria, yıllar sonra gelecek bir barışma umudunu yitırmıştı.
1982'de Bedford Hills'ten serbest bırakıldığında artık kimse ona ilgi etmiyordu. Büyük Elma sokaklarında görünmez bir evsiz uyuşturucu bağımlısı daha oldu. Eşcinsel olmanın bir önemi yoktu; siyah olmak önemli değildi, kadın olmak bile önemli değildi; Önemli olan parasız, yardımsız ve ayıracak bir şeyi olmadan asılmış olmasıydı.
Sevecek bir kadın bulmasına ve kafayı bulmak için çırpınmadıklarında birbirlerini korumalarına rağmen, hiçbir şeyi olmadığını hissetti. 10 yıl boyunca park bankından evsizler barınağına, sokak köşelerine kadar zıpladı. Travma, şiddet ve aşırı suistimal vardı. Gloria bunun olduğunu kabul etse de, bu konuda konuşmayacak.
Daha sonra, iyileşme yolunu bulduktan sonra, partneri on beş yıl birlikte olduktan sonra nüksetti. Kullanmaya geri döndü ve Gloria ayık kaldı. Bu her zaman olur. Asıl soru, Gloria nasıl ayıldı?
Kucaklaşma Eğitimi Bağımlılıktan Ve Evsizlikten Özgürlüğe Yol Açtı
1990'ların başında, sokaklarda bağımlı olduğu on yıldan sonra Gloria'nın başına yetmişti. NYC'deki NEW (Geleneksel Olmayan Kadın İstihdamı) Programı sayesinde bir çıkış yolu keşfetti. İlk defa, insanlar ona inanıyormuş gibi hissettim. Program tarafından desteklenen, New York District College for Carpenters'da ortak bir çıraklık eğitimi aldı. Çocukluğundan beri Gloria'nın elleriyle arası iyiydi.
Programda Gloria, kaynak, sac sallama, zemin döşeme, marangozluk ve pencere montajı öğrendi. Daha sonra, Roosevelt Adası'nda bir gökdelen inşa eden ve La Guardia Havaalanı'nı yenileyen bir ekibin parçası olurken Manhattan'daki bazı tarihi kiliselerin onarımına yardımcı olduğunu söylemekten gurur duyuyor. Uzun bir süre, iş bu kadının kurtuluşunun kalbiydi.
Gloria gülümseyerek şöyle der: "Bu işi çok sevdim. O günler çok heyecan vericiydi ve bir zamanlar uyuşturucu problemim olmasına ve bir zamanlar uyuşturucu bağımlısı olmama rağmen hayatta daha yüksek bir seviyede başarılı olabileceğimi fark ettim. Keşke şimdi orada olsaydım, çok çalışsaydım. Eski binaları yıkıp yeni bir şey koymaktan daha iyi bir şey yoktur."
Gloria, kendini işe adamanın ötesinde, iyileşmesine de odaklandı. Ayrıca annesiyle yeniden bağlantı kurmuş. Bağımlılık projelerde hala yaygındı ve çok fazla aile üyesi hastalığa yenik düşmüştü. O dünyaya dönemedi. Bunun yerine Gloria, 12 Adımlı toplantılarda ve yeni bir ailede anlam bularak iyileşmesine odaklanmayı seçti.
Programın geleneklerini ihlal etmeden iyileşmesi hakkında konuşan Gloria, "Riske girmek istemedim, bu yüzden iki sponsorum olduğundan emin oldum. Bir seçim yapmadan önce, her birini inceledim. Toplantılarda kendilerini nasıl taşıdıklarını ve vakit geçirmeyi seçtikleri insanları gördüm. Onlardan bir şeyler öğrenebilmem için yürüyüşe çıktıklarından emin oldum. Çok titiz olduğum için, riske atmadım. Bahislerin yüksek olduğunu biliyordum. Böylece, sık sık kendime kaldım, iyileşmeme odaklandım."
Bir Hayat Boyu FormaKtan 7/24 İyileşme Yolunu Benimsemeye
Yaşlandıkça ve on yıllar geçtikçe Gloria 7/24 iyileşme yolunu benimsedi. Artık sıkı fiziksel iş yapamaz, uyuşturucu danışmanı oldu. Bu rolde, zararın azaltılması, iğne değişimi, hapishane reformu ve suçsuzlaştırmayı savunuyor. Tecrübesine bakarak, insanların onun sesini dinleyeceğini biliyordu. Gloria, 1980'lerde iğneleri paylaşırken Hepatit C'ye yakalandığını öğrendikten sonra tedavi olmaktan fazlasını yaptı. HCV ve HIV danışmanlığı sertifikası aldı ve başkalarının kendilerine nasıl yardım etmelerini öğrenmelerine yardımcı oldu.
Bugün Gloria Harrison VOCAL-NY'de çok aktif. Örgütün web sitesinde vurgulandığıgibi , "VOCAL-NY 1999'dan beri AIDS' i, uyuşturucu savaşını, kitlesel hapsetmeyi ve evsizliği sona erdirmek için güç inşa ediyor." İnandığı nedenler için çok çalışan Gloria, sürekli dilekçeler ve broşürler gönderir, insanları bağımlılara karşı damgalama, evsiz nüfustaki adaletsizlikler ve kitlesel hapsetme dehşetine karşı nasıl oy kullanacakları konusunda eğiter. Her seferinde bir gün, ülkeyi daha iyi bir şekilde değiştirmeye yardımcı olmayı umuyor.
Ancak Gloria, genç bir kızken karşılaştığı tüm "saçma engellerle" yüzleşmek için iyileşme yolunun bugün daha kolay olduğunu da biliyor. O zamanlar, kadın olmak, eşcinsel olmak ve siyah olmak iyileşmenin önündeki engellerdi. Bugün, ülkenin tenorunun da yavaş yavaş değişmesiyle toparlanma endüstrisinin tenorları değişti. Gloria Harrison her gece, kendisi gibi başı dertte olan genç kızları resmediyor. İyileşme ve iyileşme yollarının yaşadığından daha kolay olmasını umarak bu sorunlu ruhlar için dua ediyor.
Gloria'dan Son Bir Söz
(Gloria mesaj yoluyla iletişim kurduğunda, sesinin duyulduğundan emin olmak ister.)
GÜNAYDıN, DOSTUM. UMARıM IYI DINLENMIŞSINDIR. SANA MINNETTARıM. HIKAYEYE BAYıLıYORUM.
BIR ŞEYI AÇıKLıĞA KAVUŞTURMAK ISTIYORUM. ANNEMIN RUHSAL VE FIZIKSEL BIR HASTALıĞı VARDı. 14 YAŞıNDA ÇOCUK FELCI GEÇIRDI AMA BU ONU DURDURMADı. ÇOK ŞEY YAŞADı VE YÜRÜDÜĞÜ ZEMINI SEVIYORUM. YAŞAM TARZıMDAN UTANDıĞıNA INANıYORUM AMA AYNı ZAMANDA BENI SEVIYORDU. BANA GÜCÜNÜ VE KARARLıLıĞıNı VERDI. BANA ADıNı VERDI. ENGELLI OLDUĞU IÇIN HAYATıNı BÜYÜTTÜ. ETRAFıNDAKI HERKES IÇIN GÖKYÜZÜNDE BIR YıLDıZ OLDU.
ANNEMIN EĞITIMLI YA DA OKULU BITIRMEMIŞ OLMASı ROCKEFELLER PROGRAMıNDAN HABERI OLMADıĞı IÇIN. SADECE GÜVENILIR HIZMETKARıNı KURTARMAK VE SEVGILI ÇOCUĞUNU KURTARMAK ISTIYORDU. ŞIMDI BANA IHTIYACı VAR VE BEN DE YARDıM EDEBILIYORUM ÇÜNKÜ HAYATıMı TAMAMEN TERSINE ÇEVIREBILDIM. BUGÜN SAĞLıĞıNA GÖZ KULAK OLMAM IÇIN BANA GÜVENIYOR VE TEKRAR ONUN SEVGILI ÇOCUĞU VE GÜVENILIR HIZMETKARı OLDUĞUM IÇIN KENDIMI KUTSANMıŞ HISSEDIYORUM. BANA DA BELIRTTIĞIN GIBI, IYILEŞMENIN YOLU KEFARETIN YOLUDUR.
Postscript: Gloria ve John'dan Ahbra Schiff'e bunu meydana getirdiği için büyük bir teşekkür.